Men kan dus op Tscheldt hetzij wie op hetzij welke manier behandelen en dan zeggen dat het satire is, wel wij kunnen dat ook, satire en nu maar hopen dat er goed gelachen wordt. 

Een Satirisch stuk over Tscheldt dat niet overeenkomt met de werkelijkheid maar wie weet wat (niet) ?

Gepost versie 2022/11/05

In tscheldt maakt men mensen met de grond gelijk en zelfs als hier bewijzen voor zijn dan nog wordt er een hele dikke saus van kwetsende taal aan toegevoegd zodat het heel slecht blijft nasmaken. Hier zullen we niet zo laag gaan maar we zullen de bezieler van het project wel eens op dezelfde manier tegen het licht houden. Je moet niet met stenen gooien als je zelf in een veranda woont. Want Gert Van Mol die soms wel en soms weer helemaal niet alle rollen of geen enkele rol speelt in tscheldt is geen onbesproken figuur die aan zijn eerste avontuur toe is. Tscheldt beschuldigt mensen van een spookbedrijf te hebben ? Gert heeft spooksites en bedrijven zat. Tscheldt beschuldigt mensen van gesjoemel ? Gert heeft dit soort beschuldigingen ook al gehad.

Wat ons wel over de streep trok om dit te schrijven is zijn selectieve keuze van wie recht heeft op bescherming als journalist en wie behoort tot de regimepers en met spek en veren moet worden opgehangen. Persvrijheid en bronnenbescherming lijkt hem enkel nauw aan het hart te liggen als het hem goed uitkomt en helemaal niet te tellen als het om zijn ingebeelde liberale vijanden gaat. Hij zou fantastisch kunnen functioneren in China als hij voor zijn nieuwste grote project vertrekt. Niet om er frieten te bakken maar om dagelijks de pers te lezen en te beslissen welke journalist welke straf verdient omdat ze de vastgestelde waarheid van de dag niet enthusiast genoeg hebben gevolgd.

Trouwens we vinden niets echt satirisch aan tscheldt. Het is GOOR en bij wijlen racistisch en doet ons denken aan de extreemrechtse bladen van de jaren 1990. Niets te zien met Charlie Hebdo of DeZwijger omdat het zo voorspelbaar dom is. Tijd om een koekje van onze betere deeg te geven.

We hebben dit opgesteld op basis van publieke bronnen waarvan we screenshots hebben genomen en we gaan meestal ook niet verder dan in die publieke bronnen staan. We beschuldigen ook niemand maar stellen gewoon een aantal dingen vast met zoals tscheldt een flinke dosis satire en de voor Gert noodzakelijke zelfrelativering die hij spijtig genoeg schijnt te missen.

If you can't stand the heat, don't go in the kitchen.

Here is some heat, Gert.

Gert van Mol vanaf nu Mol Gertje genoemd heeft twee totaal verschillende identiteiten en levenswijzen die op het eerste zicht weinig met elkaar te maken hebben en waar hij halstarrig probeert de twee voor elkaar verborgen te houden. Hoe zouden al die intellectuele nieuwsgierige mensen van 'Future Leadership Institute' reageren moesten ze vermoeden dat hij de drijvende drek kracht is achter tscheldtn een ranzig en bijwijlen racistisch online scheldblad waar hij zijn laagste gevoelens zou laten zegevieren ? Hoe zouden al die opstandige rechtsextremistische lezers van tscheldt reageren moesten ze weten dat dezelfde schrijver gesponserd wordt door grote immowolven van Antwerpen omdat hij wanhopig probeert bij de elite te horen met behulp van lege schelp projecten als 'Future Leadership Institute' terwijl hij tegelijkertijd online porno opzet om zijn zakken te vullen of te ....

Hetzelfde kan men zeggen van de kloof tussen hoe Mol Gertje zich voorstelt en wat hij in feite realiseert, al kan je dat zeggen van veel andere businessmen (verkopen), mediabedrijven (perspectieven) en intellectuelen (visies). Indien je bovenal een patroon doorheen een carrière ontdekt dan is niets meer toevallig en dan weet je ook wat je zal mogen verwachten. Het is dan ook de vraag of veel van zijn werkgevers ooit echt onderzoek hebben gedaan of gewoon op basis van zijn verkoopspraatjes met hem aan de slag zijn gegaan. Ze zagen misschien wel snel resultaten maar ze hadden eerst niet door dat hiervoor bepaalde truuks werden gebruikt zodat ze in feite tijdelijk en kunstmatig waren.

Hij probeert nu als betaalde pitbull bij tscheldt zijn toekomst te verzekeren. Dat hij nu mag opdraven als publiek offer voor deze strategie van anderen maakt van hem ofwel een nuttige idioot als hij nadien geen hoge som zal krijgen na een veroordeling of een slimme ghostwriter als hij dat wel krijgt.

Zijn grootste uitdaging begint echter nu. Hij heeft nu misschien duizenden nieuwe lezers en volgers en honderden abonnees maar hij zal nu wel moeten elke week elke dag opnieuw interessantere content leveren die mensen doen terugkomen en liefst van al doen betalen zonder tegelijkertijd een resem nieuwe gerechtelijke klachten te krijgen waardoor de juridische kosten en de stress te groot kunnen worden. Hij moet dus aan de ene kant zo provocerend en aanvallend mogelijk schrijven om zijn gure lezers te blijven behagen maar tegelijkertijd moet hij opletten dat hij niet permanent blijft schimpen en rode lijnen overschrijden waardoor hij nog meer klachten kan krijgen.

In een vorig stuk hebben we al gesteld waarom we vinden dat het gerecht ten onrechte van in het begin een dergelijke harde aanpak heeft gekozen en tevens hebben we al gesteld dat de woordvoerdster van Lachaert in feite dom is als communicatieverantwoordelijke om dergelijke persoonlijke juridische confrontatie= strategie te volgen. Het kan zijn dat ze uiteindelijk juridisch wint maar communicatief kan ze dit nooit winnen en uiteindelijk zal zelfs Lachaert haar moeten laten gaan indien ze blijft zo publiekelijk achter tscheldt jagen. Een partijvoorzitter heeft dagelijks al tientallen andere dingen aan zijn hoofd om ook nog geconfronteerd te worden met steeds nieuwe vragen over de persoonlijke juridische zaken van een woordvoerdster.

Een andere vraag is hoe lang de krachten en machten achter tscheldt voldoende informatie en invloed willen behouden om hem te blijven voorzien van nieuwe informatie, geld en opdrachten voor nieuwe doelwitten. Het kan ook zijn dat ze het genoeg vinden en dat tscheldt opeens zelfstandig zal moeten beginnen werken. En dan zinkt terwijl ze op de kade op een terrasje zitten.

Om Mol Gertje te begrijpen moet je teruggaan naar zijn verleden omdat het zich steeds herhaalt .

Mol Bertje heeft iets met media en dus begon hij met het opkalefateren van kleine tijdschriften over film enzovoort om ze een grotere omzet en invloed te geven onder de naam van Thepublishing company. Hij werkte er ook aan de digitalisering van content. Hij dacht voor bepaalde tijdschriften zelfs aan China en kwam daarmee zelfs in de Belgische en Chinese pers. Maar zoals veel luid aangekondige veroveringen werd dit ook dit laatste in alle stilte weer afgevoerd. Hij zou zijn voorliefde voor de autocratie China als heilige graal voor ondernemers nooit meer verliezen. Volgens de enen was hij een visionair die zijn tijd ver vooruit was maar die in er niet in slaagde om ze op een realistische manier te doen groeien.

Je kan dit beschouwen als de start van de mooie periode. De functie, budgetten en uitstraling gaven hem de mogelijkheid om boeken uit te geven over oa de paus en heruitgaves van oude zeldzame religieuze boeken waarvoor de paus hem tot tweemaal toe persoonlijk zou hebben uitgenodigd om hem te bedanken. Uiteindelijk liep hij zoveel in de kijker dat hij werd uitgekocht. Hierdoor ontstond of bestaat de indruk dat hij in feite zeer rijk zou zijn terwijl anderen hier hartelijk om moeten lachen. Indien hij niet zeer rijk is waar is al dat geld dan naar toe en indien hij toch rijk is waarom houdt hij zich vandaag nog bezig met een snertgazet zoals tscheldt dat toch alleen maar problemen oplevert ?

Hij zegt tevens dat hij Addictlab in 1997 heeft opgericht met zijn broer Jan. Het is een soort online labo voor creatievelingen dat nu ook tijdschriften gaat maken. Als we online informatie zoeken bij zijn rol bij de oprichting vinden we hier op het eerste zicht geen referentie naar. Maar misschien zit hij achter de schermen en komt hij alleen naar buiten als hij dingen op zijn cv moet zetten of heeft hij er centen in gestoken. Ondertussen is het bedrijf gevestigd in Zwitserland en heeft het 33 medewerkers en een omzet van ongeveer 6 miljoen euro. Een succes dus.

In 2002 krijgt hij een job aangeboden om in te werken voor de prestigieuse 'Wall Street Journal of Europe' dat toen onder Murdoch de 'Financial Times' tevergeefs naar de kroon wou steken. Eerst richtte Mol Gertje zich op de distributie op het Europese en Afrikaanse continent. In 2007 stelde hij als niche marketing specialist aan Rupert Murdoch voor om de 'Future Leaders Institute' op te richten. Het moest business schools en universiteiten samenbrengen op een virtuele manier. Men zou het echter ook gebruiken om de oplage enorm te doen stijgen door hen goedkopere groepsabonnemen ten aan te bieden. Het kunstmatig snel opdrijven van oplages zodat er snel een resultaat was is een fluitje van een cent voor Mol Gertje.

Tegelijkertijd gebruikte hij zijn visitekaartje van de 'Wall Street journal Europe ' om zich op hun kosten in te schrijven in organisaties die vandaag de dag nog altijd op één van zijn CV's staan. Er staan verschillende CV's op het internet van zijn avontuurlijk afwisselend leven. Ze hebben wel allemaal gemeen dat ze niet echt duidelijk chronologisch georganiseerd zijn en dat bij veel functies en initiatieven er geen einddatum staat. Anders zou snel blijken dat veel van de vermelde functies en posities al ver achter hem liggen, alsof hij niet wilt toegeven dat zijn oude gerespecteerde leven reeds lang volledig beëindigd is.

Iets anders dat je tegenkomt is zijn deelname aan Knowledge-economy.net waar hij een rol zou spelen als adviseur van de Europese Commissie etc. Nu het is het ook niet helemaal onjuist. Hij was lid van het netwerk maar enkel zo lang hij nog werkte voor de Wall Street Journal Europe. Nadien is er geen spoor meer terug te vinden. De reden wordt trouwens snel duidelijk, men moet jaarlijks 2000 Euro betalen om lid te worden. Nog zo'n organisatie waar je lid van wordt omdat het leuk klinkt en enkele belangrijke mensen er lid van lijken te zijn maar enkel als iemand anders je lidgeld betaalt.

Tijdens die periode was hij als een zogenaamde belangrijke man in België, de kleine vlaming die de gerespecteerde 'Wall Street Journal of Europe' enorm deed groeien op een manier dat Lernaut en Hauspie er jaloers van zouden zijn. Natuurlijk wou iedereen die belangrijke krant en al die mogelijke financiers en ondernemers zo vriendelijk mogelijk ontvangen en Mol Gertje werd er maar bijgenomen, je kan het niet allemaal hebben.

Hij zat ook vol met grootste plannen. Net zoals Lernaut en Hauspie de Westhoek zouden omtoveren in een nieuwe Silicon Valley zou hij via de Wall Street Journal of Europa zelfs onbenullige gemeenten in Vlaanderen omtoveren tot ontmoetingsplaatsen van de wereldelite. Dream on. In november 2010 had hij samen met de burgemeester van Bree het plan opgezet om 47 studentenleiders van wereldfaamde universiteiten en 32 belangrijke ceo's in werkgroepen met elkaar in gesprek te laten gaan over Leiderschap in een kasteel. Tijdens deze "Future Leadership Institute Summit" zou ook een nieuwe "Student Senate" worden opgericht dat permanent een soort wereldwijde denktank zou worden maar ondertussen diep begraven zit in de vergetelheid van de website van Future Leadership Institute.

Als vertegenwoordiger van 'Future Leaders Institute' maar ook van de Wall Street Journal kon hij gaan spreken of panelgesprekken modereren in Vlaamse en buitenlandse universiteiten en die staan allemaal zo prestigieus mogelijk vermeld op zijn CV maar wanneer je echter de specifieke informatie van het event opzoekt, stelt het in feite veel minder voor dan het op het eerste zicht lijkt.

Hij was ook betrokken bij het 'One laptop per Child project' (OLPC) volgens zijn cv. Maar dit is weer volgens de ondertussen bekende cirkeltechniek van zelfpromotie. Je wordt eerst lid van organisatie x die samenwerkt met organisaitie Y en als beide een gezamenlijke activiteit organiseren of zaken coördineren dan schrijf je beide organisaties apart op zodat het lijkt alsof de twee organisaties apart van elkaar je gevraagd hebben om hen te helpen. Dit op eerste lovenswaardig initiatief heeft hij inderdaad volgens het internet bijgestaan met een aantal voordrachten in zijn beide functies. Trouwens welke NGO wil geen steun van een manager van de 'Wall Street Journal' die je misschien wat anders zeer dure artikels als geschreven positieve publiciteit kan geven ? Op deze manier maak je gemakkelijk een lijst van zeg maar 10 functies of meer.

We hebben tevens gevraagd aan de persdienst van de KUL of Mol Gertje ooit lid is geweest van de Senaat en van een 'Committee for international positioning' maar kregen nog geen antwoord. Indien dit het geval zou zijn is dit waarschijnlijk tijdens zijn periode bij de Wall Street Journal Europe.

Op de Wall Street Journal kon het ondertussen allemaal niet snel genoeg gaan voor Mol Gertje en dus verkocht hij volgens een versie 12.000 abonnementen voor een cent het stuk aan het Nederlandse consultancybedrijf 'Executive Learning Partnership'. Op deze manier bleef het aantal betaalde abonnemenen op papier op hetzelfde peil van 75.000 exemplaren en stuikte het niet ineen zoals bij de andere kranten. Hierdoor kreeg de krant niet alleen meer advertenties maar kon ze daar ook hogere tarieven voor aanrekenen. De andere kranten gebruikten ook deze truuks maar zelden op deze schaal en dienden een klacht in waarna een onderzoek volgde. Na het schandaal bleek trouwens dat slechts 26.000 kranten aan de normale prijs werden verkocht. 'Wall Street Journal Europe' werd later door het Engelse Audit Bureau vrijgesproken. De deals waren op het randje, maar nog altijd wettelijk.

Ondertussen werd bekend dat de consultancy-partner in crime vanaf 2010 voor hun diensten werd betaald zodat ze in feite de kranten gratis kregen. Dit gebeurde in de vorm van diensten zoals betaalde specialisten tijdens evenementen van het 'Future Leadership Institute'. Je kan je afvragen waarom een uitgever zou betalen omdat een instelling zich op haar eigen kranten zou abonneren. Het grote probleem is dat adverteerders volhouden dat gratis media onbelangrijk is en dat het slechts is als mensen betalen om iets te lezen dat de lezers het zullen waarderen (en dus ook hun publiciteit). Hoe meer betalende lezers hoe waardevoller die lezers zijn voor de adverteerders, zekers als die zeer rijk zijn en geld over de balk smijten aan luxedingetjes.

De Regional Managing Director van de'Wall Street Journal Europe' Andrew Longhoff moest ontslag nemen omdat hij volgens een klokkenluider twee gunstige publi-artikels over dit consultancybedrijf als nieuws had laten publiceren en zijn journalisten onder druk had gezet om regelmatig specialisten van het bedrijf te vermelden in andere artikels. Deze anonieme klokkenluider zou Mol Gertje blijken te zijn terwijl dhr Longhoff zijn onschuld steevast bleef volhouden.

De nasleep van de affaire maakte voor sommigen duidelijk dat Mol Gertje misschien wel een wraaklustig trekje heeft dat we nu ook zien in tscheldt. De advocaat van de 'Wall Street Journal' tegen Mol Gertje was... Lachaert die vandaag voorzitter is van de OpenVld en momenteel doelwit nr1 van tscheldt. Vergeven of vergeten staan niet in het woordenboek van Mol Gertje.

Mol Gertje blijkt vandaag 'Future Leadership Institute' te hebben meegenomen na zijn ontslag. Hij dacht waarschijnlijk dat hij hiermee een heel nieuwe wereldwijde toekomst mee zou kunnen uitbouwen maar vandaag is het uitgezonderd een Facebook pagina en enkele evenementjes in België slechts een schim van wat het had kunnen worden. In 2019 nam hij deel aan een door Putin georganiseerd evenement in het door Rusland bezette Krim waarmee hij wou tonen hoe 'normaal' en 'onder controle' alles wel was. Een 'Future Leadership Institute' dat aan evenementen deelneemt die georganiseerd worden door Autocratische Communistische leiders zegt misschien wel iets over het soort toekomstige leiders waar Mol Gertje bewondering voor heeft.

Reputatie bestaat niet alleen uit wat je doet in je beroepsleven maar ook door de bekommernissen die je toont door ook vrijwiligers- of sponseringswerk te doen. Mol Gertje dacht dat het 'Flemish Film Archive' wel een fluitje van een cent zou zijn met wat social media werk en dan zou het wel vanzelf lopen. Alleen was dat in 2011 en toen kwam hij in die storm bij de 'Wall Street Journal Europe' terecht waarna hij ze gewoon heeft laten vallen als een baksteen. Hij is wel vergeten op zijn cv's te zetten dat hij daar geen vinger voor heeft uitgestoken en dat de Facebookpage van de instelling sinds 2011 nog altijd niet veranderd is.

Mol Gertje deed zijn eerste intrede in de pornowereld als crisis ceo van de tv-zender LifeTV op Telenet. Life-Tv was onderdeel van Think media dat ook de bladen Che en Panorama publiceerde en toen financiële problemen had. Om snel het aantal kijkers te doen stijgen bedacht Mol Gertje de pornozender Club41 die van Life-TV zogenaamd de noodzakelijke zendtijd zou huren tussen 22u en 06u.Het was de eerste open zender op een Vlaamse kabel (van Telenet) die enerzijds overdag een omroepster met een hoofddoek presenteerde en snachts het eerste open en gratis kanaal met sex/porno onder de naam club41 presenteerde. Dankzij de porno steeg het aantal kijkers van de zender van gemiddeld 30.000 kijkers in 2013 naar 200.000 kijkers per dag. Snel moest de open porno na een klacht van de Vlaamse Mediaregulator achter een betaalsysteem maar het open kanaal mocht blijven lichterotische programma's uitzenden. Voor de hardere versies moest de kijker naar een website met de gelijknamige naam omdat er toen op tv nog geen abonneesysteem was. Het was dan dat hij het plan opvatte om lokale Vlaamse porno te maken. Vlaamse mannen zouden toch Vlaamse meiden ervoor willen zien gaan ? Hij wou tevens een licentiesysteem opzetten waarbij zenders zendtijd zouden verkopen aan andere programmamakers zoals teleshopping. Ondertussen is dit wereldwijd al ingeburgerd.

Niet alle avonturen van Lifetv waren zo succesvol. Zo zouden 23 Vlaamse ondernemers op een Eco Africa Race gaan en zou men regelmatig Live uitzendingen doen tijdens dit avontuur. Maar technische problemen maakten dit onmogelijk. Het was in feite jaren voor zijn tijd. Hij slaagde er ook niet in om LifeTV bij Belgacom op de kabel te krijgen waardoor je feitelijke markt beperkt bleef.

Er kwam een grote breuk in de kabel tussen hem en de eigenaren van de mediagroep van investeerder Develder waartoe LifeTV hoorde en hij werd vervangen. Deze eigenaren waren ook investeerders met heel veel durf en een grote valies met vroegere misluke mediaavonturen en teveel dergelijke kleurrijke figuren in dezelfde kamer zal waarschijnlijk pittig zijn geweest. Ze gingen niet uiteen als vrienden want Mol Gertje vond dat zij hem nog tienduizenden euro's achterstallig loon moesten en zij vonden dat hij hen had bedrogen. Zo ontstond een jarenlange vete die zelfs vandaag tussen P-magazine en tscheldt wordt gevoerd en waarbij aan beide zijden geen slag onder de gordel wordt gespaard. Ook individuele journalisten pakken elkaar hard aan en beschuldigingen over porno en oversexualiteit vliegen over en weer. Dit wordt natuurlijk gevolgd door een hele resem klachten van beide partijen tegen elkaar bij de rechtbank en de tuchtorganen voor de pers.

Tussen 2012 en 2014 werd hij dan directeur bij Sky View dat een Reuzenrad in Scheveningen plaatste. Hij zegt dat een dergelijk rad in veel grote steden in Europa stond maar veel hebben we daar niet van teruggevonden.

Ondertussen begon hij in 2013 de gedroomde vlaamse pornowebsite met vlaamse meiden te maken en waar mensen ook hun eigen pornofilms konden maken. Het werd de website Godelina.eu met enkele andere gekoppelde domeinnamen. Op de zeer ouderwetse non-erotiserende kleine website is er niet veel om naar uit te kijken, zeker in verhouding met de massa gratis porno van alle soorten die je online kan vinden.

Ondertussen staat deze pornohub verder af te sterven met slechte verouderde code, een twitter account dat geblokkeerd is wegens overtreding van de community rules en een facebook account die al jaren niet meer is aangevuld. De website zelf heeft wel enkele cams en nieuwe filmpjes dankzij een nieuw partnership maar die is ook bedenkelijk. Het kan zijn dat Mol Gertje zal proberen te ontkennen dat hij hiermee te maken had maar er zijn voldoende ex-medewerkers om te getuigen dat het wel degelijk Mol Gertje was die hen de opdrachten gaf. Momenteel heeft ook dit porno initiatief zich verbonden met 'The rightlink' in Nederland dat honderden sexdomeinen op het internet heeft opgevuld met fake profielen waarmee men personen probeert te strikken om tegen betaling te chatten of lid te worden. Nochtans wordt hier sinds 2016 volgens internetbronnen niet tegen opgetreden. Men schat dat het netwerk al ongeveer 200.000 personen heeft weten te verleiden tot betalingen.

Ondertussen verwaarloost Mol Gertje wel zijn eigen marketing wat volgens social mediaguru's wel de meest lucratieve bezigheid is. Hij noemt zichzelf social media wizard en laat zich ook zo voorstellen in de pers. Zijn online presence is misschien niet belangrijk omdat hij nu vooral mensen offline probeert te overdonderen met zijn salestalk. Indien ze de tijd zouden nemen om de praktische realisaties online te bekijken zouden ze snel tot andere inzichten komen. Zijn persoonlijke website Gertvanmol.be dat zijn visitekaartje zou moeten zijn, is momenteel offline. In maart 2021 had hij er wel aangekondigd dat hij met een groots nieuw initiatief zou komen maar ook dat bericht is ondertussen verwijderd. En hetzelfde met zijn persoonlijk twitteraccount waar de belangrijkste tweet van enkele jaren geleden over gratis sauzen gaat. Zijn linkedin account, de belangrijkste portaal voor ondernemers en consultants of ambitieuze mensen is sinds 2016 niet meer aangevuld. Misschien zou hij zelf ook helemaal moeten online verdwijnen omdat anders mensen zich zouden blijven verliezen in zijn verouderde en soms tegenstrijdige cv's en publi-reportages over hem.

Momenteel is Mol Gertje verantwoordelijk voor de algemene en Europese leiding van 'Future Leadership Institute' dat ook een bureel zou hebben in India. Hij maakt duidelijk dat tot 2011 deze instelling toebehoorde tot de Wall Street Journal maar momenteel onder zijn beheer een autonoom leven leidt vanop zijn huisadres. Het is wel vreemd dat dezelfde Mol Gertje die in tscheldt zijn guurste kant laat zien hier de zogenaamde breed denkende kunstminnende verdraagzame toekomstgerichte guru speelt. Wat indien de lezers van zijn Faebook account zouden weten welke onzin op tscheldt wordt gepubliceerd.

In 2017 was de cd&v zo radeloos omdat ze een jaar voor de verkiezingen geen voet aan de grond kreeg op sociale media dat ze zich liet ompraten door Mol Gertje om hen een snelle turnaround te geven. Op het eerste zicht lukte dit met een spectaculaire toename van het aanval volgers op Facebook. Maar deze bleken te zijn aangekocht in India. De communicatieverantwoordelijken besloten dan maar van Mol Gertje aan de deur te zetten en om 100.000 Euro schadevergoeding te eisen wat ze uiteindelijk niet kregen. De CD&V woordvoerder die Mol Gertje ontsloeg zou trouwens daarvoor later in tscheldt hierop worden afgerekend in een artikel waar hij beticht wordt van handtastelijkheden en andere misdrijven.

En zo moest Mol Gertje op zoek naar een nieuw avontuur.

Tscheldt was vroeger een faxkrantje met betalende abonnees die absoluut wilden weten of de redacteur ergens een roddel had opgevangen die misschien iets waard zou kunnen zijn. Ze waren vb heel goed op de hoogte over de familiale perikelen van de koninklijke familie al waren ze er geen fan van. Ze zijn de eerste die het nieuws brachten over Delphine. Het werd onder andere op de achtergrond gefinancierd door de inmiddels overleden beruchte en veroordeelde toplobbyist en arrangeur Blijweert. Deze werd verschillende keren voor de rechtbank gedaagd. Maar dat is voor Deel 2. Wordt vervolgd.